Ann Simons is een voormalig Belgisch judoka. Op de Olympische Zomerspelen 2000 in Sydney won ze een bronzen medaille in de categorie tot 48 kg. Op dat moment was Ann ook student en bestond haar leven uit eten, trainen en studeren. Niets anders. Maar het heeft zijn doel niet gemist!

Haar sterke prestatie kwam er niet zomaar. Ze wou in alles de beste zijn, en dat eiste zijn tol. Zes weken voor de Olympische Spelen had ze een mentale dip. Toen ze dat punt bereikt had, heeft ze beslist om er gewoon van te genieten. En net dat heeft ervoor gezorgd dat ze die Olympische medaille heeft kunnen behalen. Maar ook natuurlijk doordat anderen in haar geloofden. Niet in haar als judoka, maar vooral in haar als mens. Zoals Ann zelf zegt: “Je moet geloven in jezelf en dan zullen je passie en krachten er zeker wel uitkomen!”

Je bent mental coach in Team BELGYM. Wat houdt die opdracht precies in?

Wanneer er naar de Olympische Spelen toe gewerkt wordt, zal je opmerken dat 98% van de sporters gelijk zijn. De laatste 2% procent wordt gemaakt door het mentale. De meisjes zijn al fysiek sterk, maar mentaal moeten ze dat zeker ook zijn! Ik probeer, door hen te coachen, net dat tikkeltje meer te geven.

Wat doe je samen met de gymnasten?

Ik behandel zowel de zaken waar de gymnasten tegenaan lopen, maar ook hun angsten en twijfels. Ik maak ook bv. een stappenplan op samen met hen of bekijk hoe ik het team gezamenlijk sterker kan maken. Dit doe ik via one-to-one coaching, maar ook via teamcoaching. Ik zie mezelf eerder als een intuïtieve coach. Dat is iemand die vooral werkt op intuïtie, op het gevoel Iemand die eerder zal werken op het ‘hart en buik niveau’ i.p.v. op het rationele niveau.

Heeft iedere gymnaste een andere mental coaching nodig?

Ja, mijn aanpak verschilt van gymnast tot gymnast. Want elke gymnast heeft uiteraard haar eigen ervaring die anders zal zijn dan die van haar andere turngenootjes. Er zijn een aantal oefeningen die ik maak met de gymnasten en die zijn voor iedereen anders. Ik vind het belangrijk dat elke gymnast uitgaat van haar eigen kracht. Ze mogen zich niet vergelijken met anderen.

Wat doe je wanneer de meisjes veel stress ervaren?

Met de Olympische Spelen in het vooruitzicht werk ik nu vooral rond faalangst. Dit doe ik door de meisjes te laten vertrekken vanuit een positieve mindset. Ze moeten dagelijks twee zaken opschrijven die ze positief vonden. Doen de gymnasten dit een paar maanden, dan zullen ze daarvan zelf positiever worden. Dat is bewezen!

Welke tips zou je meegeven met de gymnasten die nu op weg zijn naar Rio?

Wees vooral dankbaar dat je kans maakt om naar de Olympische Spelen te gaan, vertrek vanuit jezelf, geniet ervan en train er hard voor. Als het een keer niet gaat, dat is niet erg! Probeer het positieve uit elke dag, training en wedstrijd te onthouden. Door positief te werken blijf je ook gewoon positief!